اصل و پایه ی درمان ریزش مو، شناخت دقیق و صحیح علت آن و تقسیم بندی آن براساس وجود سوابق ژنتیکی و اختلالات هورمونی (ریزش آندروژنیکی یا غیرآندروژنیکی) است که این مهم را فقط پزشک متخصص پوست می تواند انجام دهد و بهتر است قبل از هرگونه اقدام درمانی به پزشک مراجعه کرد و تحت نظر وی از درمان های گیاهی یا خوراکی کمک گرفت.
در مورد روغن سدر در کتب و مراجع تخصصی پوست و مو نقش اثبات شده ای برای این محصول ذکر نشده است و تاثیر این عوامل بیشتر به صورت شفاهی یا تجربی بین مردم ذکر می شود. فرآورده های مولتی ویتامینی حاوی روی، منیزیم، آهن و همچنین سلنیوم و ویتامین های گروه B در جلوگیری از نوعی ریزش مو موسوم به "تلوژن افلوویوم" تاثیر دارند. این نوع ریزش دراثر بارداری؛ شیردهی؛ سوء تغذیه؛ کمبود ویتامین ها و عناصر معدنی؛ رژیم های سختگیرانه و شدید و یا جراحی و خونریزی ایجادمی شود و درمان با عناصر فوق جزوی از درمان های متخصصین پوست برای ریزش مو محسوب می شوند. استفاده از گیاهانی مانند مریم گلی، گزنه، آویشن و گیاه دم اسبی اخیراً در بازار داروئی ایران و کشورهای اروپائی رواج پیدا کرده و فراورده هایی حاوی عصاره ی این گیاهان در بازار راه پیدا کرده اند که ظاهراً از طریق مهار موضعی آنزیم 5-آلفاردوکتاز با اثر هورمون تستوسترون بر ریشه ی موها (که خود عامل اصلی ریزش موی آندروژنیک یا وابسته به هورمون در زنان و مردان است) مقابله می کنند. استفاده از این ترکیبات هنوز تائیدیه مراجع علمی ذیصلاح جهانی را به دست نیاورده ولی بسیاری از پزشکان از فواید تجویز موضعی (ونه خوراکی) این داروها نتایج قابل قبولی به دست آورده اند و حتی برخی این مواد را بر داروی شیمیائی ماینوکسیدیل موضعی ترجیح می دهند. با توجه به وجود فرآورده های این گیاهان در بازار داروئی به شکل لوسیون یا قطره یا اسپری در مورد نحوه ی کاربرد جوشانده ها برای درمان ریزش مو نظر مساعدی ندارم.علت عدم استفاده از فرآورده های حاوی فیتواستروژن یا استروژن گیاهی در زنان مبتلا به بدخیمی سینه این است که این مواد در ایجاد و تشدید سلول های توموری نقش اثبات شده ای دارند.
"این مطلب در شماره ی 46 روز 29 دی ماه 1390 مجله ی همشهری تندرستی چاپ شده است."