عفونت های قارچی پوستی میتواند به واسطه قارچ های بیماریزا یا غیربیماریزا ایجاد شود.قارچ های غیربیماریزا یا غیرپاتوژن پوستی مخاطی قارچ هایی هستند که در حالت عادی در پوست و مخاط انسان زندگی میکنند و در شرایط خاصی با تکثیر بیش از حد و رشد نامتناسب باعث بروز ضایعه قارچی در پوست و مخاط میگردند. از جمله ضایعات قارچی پوستی و مخاطی که به واسطه قارچ های غیرپاتوژن ایجاد میشوند عفونت های کاندیدایی یا برفکی هستند که می‌توانند در پوست و خصوصا مخاط دهان یا واژن موجب بروز ضایعات قارچی برفکی پنیرکی شوند.از جمله دیگر عفونت های قارچی غیرپاتوژن پوستی ورسیکالر می‌باشد که به واسطه قارچ مالاسزیا بروز میکند و شایعا به صورت لک های قهوه ای و کمتر به صورت لک های سفید خصوصا در پشت و جلوی تنه و زیر بغل و گردن و گاهی در صورت و اندام ها بروز میکند.درماتیت یا اگزمای سبوره هم معمولا به صورت چربی و خارش و پوسته و شوره سر و کناربینی و ابروها و پشت گوش بروز کرده و قارچ غیرپاتوژن مالاسزیا در بروز آن دخیل است.علت بروز عفونت های قارچی غیر بیماریزا میتواند مصرف طولانی آنتی بیوتیک های خوراکی و تعریق و حاملگی و چربی زیاد پوستی و ....باشد که منجر به رشد غیرمتعادل این قارچ ها و بروز بیماری میشود.قارچ های بیماریزا یا پاتوژن میتواند سطحی یا عمقی باشند ولی فرمی که شایعا در پوست دیده می‌شود فرم سطحی می‌باشد و میتواند در سر، صورت٬ تنه٬ کشاله ران٬ دست٬ پا یا بین انگشتان و حتی در ناخن بروز کند.این عفونت های قارچی درماتوفیت یا تینه آ نامیده میشوند و به واسطه انتقال عفونت قارچی از انسان یا خاک یا حیوان به پوست انسان منتقل میشوند.التهاب و ترشح در عفونت های درماتوفیتی حیوانی و خاکی معمولا شدید می‌باشد.یک ویژگی مشخص عفونت های درماتوفیتی در پوست حاشیه فعال ضایعات است که به صورت مدور یا نیم هلال در طول زمان بزرگتر میشوند.منظور از حاشیه فعال برجسته بودن و پوسته دار بودن و دانه های چرکی در حاشیه ضایعه می‌باشد.عفونت های قارچی غیرپاتوژن معمولا به صورت بالینی توسط پزشک متخصص پوست یا متخصص زنان تشخیص داده شده و درمان میشوند ولی برای تشخیص عفونت های قارچی پاتوژن معمولا اسمیر یا نمونه از پوسته ضایعات به آزمایشگاه فرستاده میشود تا تشخیص تایید گردد.و بعد بر حسب محلی که قارچ درگیر کرده است درمان مناسب موضعی یا خوراکی یا ترکیبی صورت میپذیرد.جهت درمان درماتوفیت در سر و ناخن قطعا نیاز به درمان خوراکی وجود خواهد داشت و درمان موضعی به تنهایی کفایت نخواهد کرد.قارچ های پوستی غیرپاتوژن معمولا قابل انتقال از فردی به فرد دیگر نیستند ولی کاندیدای مخاطی تناسلی میتواند باعث بروز علائمی در شریک فرد مبتلا گردد.ولی قارچ های درماتوفیتی انسانی می‌توانند از فردی به فرد دیگر منتقل شود خصوصا قارچ سر در باشگاه و مدارس در کودکان و نوجوانان و یا قارچ های کشاله ران و تنه در اعضای خانواده یا در محیط های شلوغ و خوابگاه ها و سربازخانه ها و.....بنابراین زمانی که ضایعه مشکوک به قارچ در پوست یا مخاط فردی بروز میکند مراجعه به پزشک متخصص پوست جهت شروع بررسی و درمان مناسب لازم است.